‘Met deze bloedverdunner heb ik bescherming. Zo voel ik het.’
Omdat hij last had van boezemfibrilleren, slikt Chris Beuker uit voorzorg de bloedverdunner acenocoumarol. Tot voor kort moest hij iedere twee weken voor controle naar een spreekuurlocatie. Maar nu beschikt bij nu over een zelfmeetapparaat waarmee hij zelf de INR-waarde van zijn bloed kan bepalen. Voor hem een regelrechte uitkomst, want voor zijn werk zit hij vaak op zee.
Aan de keukentafel in zijn zelf ontworpen woonark in de Groninger Oosterhaven laat Beuker zien hoe gemakkelijk het zelfmeten is. Hij klapt de laptop open, maakt verbinding met het digitale systeem en legt intussen uit hoe eenvoudig het is om zelf bloed te prikken en de INR-waarde te bepalen. ‘Klein prikje in de vinger, printplaatje met druppel bloed in het apparaatje doen, waarde aflezen en vervolgens invullen in het digitale logboek. Per omgaande krijg ik een doseerschema voor drie weken.’
Beuker is blij met het zelfmeten. Hij is bouwer van luxe Lemsteraken en verzorgt chartervaarten vanuit de haven van Lelystad. Daardoor zit hij vaak op zee of op een van de Waddeneilanden. ‘Vanaf huis hoef ik maar twee minuten te fietsen om bij de spreekuurlocatie aan het Damsterdiep te komen. Maar het gebeurde wel eens dat ik door het werk een paar dagen te laat was. Dan werd ik gebeld met het dringende verzoek dat ik toch echt moest komen.’ Het zelfmeetsysteem is goed doordacht, merkt Beuker. ‘Je moet een reeks vragen invullen over je gezondheid en er wordt gevraagd naar veranderende omstandigheden. De kans dat je iets vergeet is eigenlijk nul. In het digitale logboek wordt alles bijgehouden.’
Vijf jaar geleden moest Beuker geopereerd worden aan een hernia. Tijdens het vooronderzoek bleek dat hij een hartritmestoornis had en na de herniaoperatie meldde hij zich bij de cardioloog. Het werd een cardioversie; ‘Ik ben even ge-reset en met twee van die strijkijzers hebben ze me weer aan de praat gekregen’, vertelt hij met een grijns op het gezicht. Het leek even goed te gaan maar binnen een maand was er weer een cardioversie nodig. Sindsdien tikt het hart gelukkig weer normaal, maar uit voorzorg slikt Beuker iedere dag acenocoumarol. ‘Met deze bloedverdunner heb ik bescherming. Zo voel ik het.’ Ook het zelfmeten geeft Beuker vertrouwen. ‘Soms fluctueert de waarde en de reden daarvan is vaak niet te achterhalen. Maar wat ik dan doe is een paar dagen later nóg een keer meten. Dan weet ik hoe het ervoor staat.’
Beuker vertelt makkelijk en met humor over zijn hartritmestoornis en het preventief gebruik van bloedverdunners. Toch moest hij in het begin wel even wennen aan het idee om aan de medicijnen te gaan. ‘Ik ben een grote sterke kerel en het was vreemd om te bedenken dat ik de rest van m’n leven een pilletje moest slikken om gezond te blijven. Inmiddels ben ik een paar kilo afgevallen, ik eet veel groente, weinig vet, maar ik ben nog steeds een gezonde bourgondiër. Ik drink graag een wijntje bij het eten. Ik hoef er eigenlijk niets voor te laten. Ik ga naar de sportschool, ben altijd een fanatiek sporter geweest. Het enige wat ik merk, is dat ik soms wat kortademig ben.’
Bij het zeilen ondervindt Beuker geen hinder van z’n hart of van de medicatie. ‘Zeilen op een Lemsteraak is topsport. Mijn compagnon en ik doen mee met wedstrijden en onze schepen zijn echte monsters. Het is de Formule 1 van het wedstrijdzeilen. Aan boord is het dan hard werken maar dat gaat allemaal prima.’